Destiny by Design

Hallo Allemaal,

Het zonnetje breekt uit, de vogels zingen hun liedje en de bloemetjes laten zich van hun mooiste kant zien. Het is lente! Iedereen zit buiten lekker in het zonnetje. Genieten.
Afgelopen week was het onderwerp Destiny by Design bij Joy-Lynn. er zijn verschillende onderwerpen aan bod gekomen deze week. Onderwerpen zoals: Identiteit, Soulprint, Dromen. En hoe die allemaal samen komen in het toekomst plan wat God voor mij heeft. Leugens die vanaf kinds af aan invloed op mij hebeben gehad. Invloed op mijn denken, doen en voelen. Deze leugens hebben we letterlijk in de prullenbak gegooid. En daarna God's waarheid uitspreken. En dat niet alleen. Iedereen kreeg een brok klei en God's waarheid mocht je omzetten in een mooie klei creatie. Dat was leuk en inspirerend om te doen maar het betekent niet dat alle ellende nu over is. Het is een gevecht die ik aan ga. Maar ik weet dat ik alles aan kan door Hem die mij kracht geeft.
Het is goed om me bewust te zijn van alle leugens waar ik in geloofde. Want nu herken ik de leugen als hij weer in mijn hoofd tevoorschijn komt, en kan ik mij ertegen verzetten.

Vrijdag was het de laatste keer voor onze Local Outreach. Voor de laatste keer het eten serveren, de alfa cursus en de kinderclubs. Het was een leuke, mooie afsluiting. Het was een bijzondere ervaring. Eén van de DTS'ers vertelde het verhaal van David en Saul aan de oudere kinderen. Maar een jongetje kon zijn aandacht er niet bijhouden en zorgde voor veel afleiding voor de andere kinderen. Na het verhaal werden er wat spelletjes gespeeld. Maar het jongetje vond een papier en wilde graag tekenen. Dus daarom ben ik met hem apart gaan zitten tekenen. Hij had een mooie vulkaan getekent. Maar hij vond dat ik ook aan de slag moest en gaf me een papier en ik tekende een mooie boom. Ook hij begon een boom te tekenen. En we begonnen te kletsen over of hij het leuk vond om buiten te spelen en in bomen te klimmen. Om uiteindelijk op de vraag uit te komen wie de bomen en dieren gemaakt heeft. Het was niet heel erg de diepte in maar ik kon het er wel op een rustige, open manier met hem over hebben. En dat was heel bijzonder. Toen was de tijd alweer voorbij en gingen de kids terug naar hun ouders. Maar even later kwam dit jongetje naar mij terug en gaf mij een dikke knuffel en hij vroeg of ik volgende week terug kwam. Iedereen stond met grote ogen van verbazing te kijken. Dit had niemand verwacht.
Nu er een opening is zou ik niets liever willen dan elke week tijd met hem doorbrengen. Maar helaas zit dat er niet in. Maar ik ben dankbaar voor de liefde die ik hem heb kunnen geven. Ik zal hem missen.

Gisteren hebben we met een grote groep de trein gepakt naar Brighton. In al die 10 weken dat ik nu in Engeland ben, was ik er nog geen één keer geweest. Het was voornamelijk een relax dag. Hier en daar wat winkeltjes bekeken. Ergens voor 5 pond zoveel gegeten als ik op kon. En dat was aardig wat. Want ondertussen had ik aardig trek gekregen. Want alleen wat cereals als ontbijt vult niet echt.
Daarna nog wat winkeltjes bekeken. En toen was het tijd voor een grote bak koffie van Starbucks en op naar de zee. Het was droog en het zonnetje brak hier en daar door de wolken maar het was nog redelijk fris. Het was een strand van kiezelstenen, en ik kon het natuurlijk niet laten om een hele mooie grote blauwe in mijn zak te stoppen en mee te nemen. Het was fantastisch mooi en het geluid van de golven was amazing. Het was alweer veel te lang geleden dat ik bij de zee ben geweest. Mijn camera was natuurlijk weer leeg, maar er zijn wel wat foto's gemaakt door anderen. Na een trein ritje van ongeveer 10 minuten kwamen we weer op ons bekende stationetje Haywards Heath. En nog even de supermarkt Saintsbury's leeggekocht te hebben namen we een taxi terug naar Holmsted Manor. Het einde van een happy day.

Ik ben benieuwd wat ik voor mooie avonturen ga beleven de laatste 2 weken van de lesfase. En natuurlijk op outreach.
Volgende week komen mijn 2 lieve tantes op bezoek hier op Holmsted Manor. Joepie!
Tot volgend weekend! Liefs Fjen